Indie 2015
cz. II

Copyright (c) 2015-2017 by Radosław Botev

<<<<<<----- Wróć do początku relacji z podróży do Indii

Agra

Po trzygodzinnej podróży pociągiem z Delhi w najniższej klasie byłem szczęśliwy, gdy wreszcie wysiadłem na peronie stacji kolejowej Agra Cant. Motorowa riksza zawiozła mnie sprawnie pod wjazd do małej uliczki w pobliżu zachodniej bramy Tadż Mahalu. Niedaleko mieścił się Hotel Sidhartha, w którym miałem zarezerwowany nocleg. Miejsce to wybrałem nieprzypadkowo - w dniu mojego przyjazdu, tak jak w każdy piątek, Tadż Mahal był zamknięty, a kolejnego dnia miałem już wykupiony bilet na pociąg na całodzienną podróż dalej do Khajuraho. Oznaczało to, że aby zobaczyć Tadż Mahal, musiałem wcześnie rano stanąć w długiej kolejce u wejścia. Położenie mojego hotelu - kilkaset metrów od kasy biletowej i bramy, było więc bardzo dogodne.
Hotel okazał się przytulnym przybytkiem z patio i ogrodową restauracją dla gości. Oprócz tych ostatnich wpraszały się tu też makaki, aby delektować się liśćmi drzewek zasadzonych w ogrodzie.Te zwinne małpy - zamieszkujące całą południową Azję od Pakistanu po południowe prowincje chińskie - widywałem w Indiach zresztą dość często. Wydaje się, że są prawdziwą plagą tutejszych miast (można by je porównać do bezpańskich kotów w Europie). Niestety makaki zbytnio nie lubią, by przyglądać im się z bliska - gdy próbowałem to robić, stawały się agresywne. Potrafią też narobić szkód - hotelu Sidhartha pozrzucały kilka doniczek z tarasu, zanim przybiegł właściciel, aby przegonić je długim kijem. Małpy uciekły wtedy na sąsiednie budynki, skacząc po dachach.

Czerwony Fort w Agrze

Nie mogąc odwiedzić Tadż Mahalu, skierowałem się pierwszego dnia do innej wielkiej atrakcji Agry - do Czerwonego Fortu. Czerwona barwa murów tej budowli, wzniesionych z piaskowca pochodzącego z Radżastanu w zachodnich Indiach, rzuca się w oczy znacznie bardziej niż w przypadku opisanego wcześniej Czerwonego Fortu w Delhi - wyraźnie widać to zwłaszcza przy często fotografowanej bramie Amar Singh, uwiecznionej u mnie na zdjęciu obok.
Fort wzniesiono w XVI stuleciu, gdy przeniesiono tu stolicę panującej wówczas w północnych Indiach dynastii Mogołów. Wewnątrz masywnych murów - obok znanych mi już z Delhi zadbanych, równo przystrzyżonych trawników - kryją się natomiast okazałe budynki pałacowe, w większości z białego marmuru. Są one znacznie okazalsze niż te w Delhi, przez co tutejszy fort zrobił na mnie dużo przyjemniejsze wrażenie. Dodatkowo to właśnie stąd po raz pierwszy zobaczyłem budowlę Tadż Mahalu - z Czerwonego Fortu rozciąga się bowiem szeroki widok na rzekę Jamunę, nad brzegiem której wzniesiono Tadż Mahal.
Czerwony Fort opuszczałem wśród pomruku grzmotów nadciągającej monsunowej burzy. Zaczynało już lekko kropić, gdy ponownie przekroczyłem bramę fortu i skierowałem się szybkim krokiem w kierunku hotelu. Tym razem nie uniknąłem jednak deszczu, co jak się okazało - wcale nie było negatywnym przeżyciem. Burza ostatecznie przeszła bokiem, zaś kropiący deszcz przemienił zadrzewiony teren po zachodniej stronie Tadż Mahalu w prawdziwą tropikalną dżunglę. Ciepły deszcz zmoczył bujną roślinność, która lśniła teraz tysiącami drobnych kropelek wody, zaś w powietrzu unosił się intensywny zapach olejków eterycznych. Spacer przez park przy zachodniej bramie Tadż Mahalu zaliczam przez to do przyjemniejszych chwil w czasie mojej wyprawy do Indii.